Χαρακτηριστικά συμπτωμάτων, διάγνωση και θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Εάν δεν θέλετε να αποτρέψετε τη χρόνια προστατίτιδα, εξετάστε προσεκτικά τα αίτια της νόσου, δώστε προσοχή στα σημάδια μιας χρόνιας πορείας και φροντίστε να διαβάσετε τους κανόνες διάγνωσης και θεραπείας. Διαβάστε τα πάντα στο άρθρο μας.

Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από μακροχρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες στον προστάτη, οι οποίες οδηγούν σε μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές του προστάτη. Είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από την παθολογία, οι επιπλοκές είναι σοβαρές, επομένως είναι ευκολότερο να αποτρέψετε την ασθένεια εάν γνωρίζετε τα αίτια της ανάπτυξής της.

Αιτίες

Ο κύριος λόγος της χρόνιας πορείας είναι η μη θεραπευμένη προστατίτιδα, η οποία περνά στην επόμενη φάση. Οι ακόλουθοι λόγοι και παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε αυτό:

1. Λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος με μυκόπλασμα, χλαμύδια, έρπητα, ουρεόπλασμα, Candida, E. coli, κυτταρομεγαλοϊό ή Trichomonas.
2. Συμφόρηση των πυελικών οργάνων, η οποία εμφανίζεται στο πλαίσιο ενός καθιστικού τρόπου ζωής, της μειωμένης παροχής αίματος, της κακής διατροφής και των κακών συνηθειών.
3. Συχνή υποθερμία (η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα που ασχολούνται με σέρφινγκ, καταδύσεις, σκι κ.λπ.).
4. Παρατεταμένη αποχή από τη σεξουαλική επαφή, διακοπτόμενες πράξεις.
5. Παχυσαρκία που προκαλείται από τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά.
6. Διαταραχές στο ενδοκρινικό σύστημα.
7. Φλεγμονώδεις διεργασίες σε όλο το σώμα, ιδιαίτερα χρόνιες.
8. Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
9. Τραυματισμός στο σεξουαλικό όργανο.
10. Συνεχής δυσκοιλιότητα.
11. Κατάθλιψη, άγχος, υπερκόπωση.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις κακές συνήθειες – κατανάλωση αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών, κάπνισμα. Οι βλαβερές ουσίες που απελευθερώνονται από τέτοια προϊόντα οδηγούν σε αγγειακούς σπασμούς και μειώνουν την κυκλοφορία του αίματος. Ως αποτέλεσμα, η διατροφή όλων των οργάνων επιδεινώνεται.

Συμπτώματα

Με τη χρόνια προστατίτιδα, ο προστάτης διευρύνεται, συμπιέζοντας τα στοιχεία του ουρογεννητικού συστήματος και στενεύοντας την ουρήθρα. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο αδένας περικλείει πλήρως την ουρήθρα και συμπιέζει έντονα το κανάλι. Εξαιτίας αυτού, υπάρχουν προβλήματα με την απέκκριση ούρων.

Πώς να αναγνωρίσετε τη χρόνια προστατίτιδα:

• Ο πόνος εμφανίζεται τακτικά στη λεκάνη και το περίνεο.
• Δυσκολία στην ούρηση και την αφόδευση.
• παρατηρείται έκκριση από την ουρήθρα.
• Ο πόνος εξαπλώνεται στους μηρούς, τους όρχεις και τον πρωκτό.
• υπάρχουν προβλήματα με την ούρηση.
• σοβαρό κάψιμο και φαγούρα στην ουρήθρα.
• συχνές ορμές?
• μειωμένη λίμπιντο και στύση.
• ταχεία εκσπερμάτιση με πόνο?
• Εάν εμφανιστεί μόλυνση, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται και η κατάσταση επιδεινώνεται.
• μετά από ένα χρόνο, εμφανίζεται η υπογονιμότητα.
• η εμφάνιση πόνου μετά από κανονική σωματική δραστηριότητα.
• οξεία κατακράτηση ούρων και ψευδείς παρορμήσεις.
• αργή ροή ούρων.

Στα αρχικά στάδια τα συμπτώματα εμφανίζονται αργά, αλλά όσο προχωρούν γίνονται πιο έντονα. Το σύνδρομο πόνου γίνεται πολύ έντονο και ακτινοβολεί σε γειτονικά όργανα και περιοχές. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διαδικασία και τη συχνότητα της ούρησης. Στο πλαίσιο τέτοιων αλλαγών, ένας άνδρας αντιμετωπίζει ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα, τα οποία εκφράζονται ως εξής:

• σοβαρό άγχος?
• κατάθλιψη ή, αντίθετα, επιθετικότητα.
• αϋπνία τη νύχτα?
• εμμονές?
• φόβος σεξουαλικής επαφής και ούρησης.
• καυτή ιδιοσυγκρασία και ευερεθιστότητα.

ταξινόμηση

Οι τρέχουσες απαιτήσεις για την ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας αναπτύχθηκαν το 95ο έτος του περασμένου αιώνα. Σε αυτή τη βάση, η ασθένεια χωρίζεται σε:

1. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Εμφανίζεται στο πλαίσιο μιας μη θεραπευμένης οξείας βακτηριακής νόσου. Εκδηλώνεται με τυπικά συμπτώματα, αλλά με αυξημένη θερμοκρασία σώματος, ρίγη και πυρετό. Κατά την εξέταση ανιχνεύεται αυξημένος αριθμός λευκοκυττάρων και παθογόνων μικροοργανισμών στο έκκριμα και στα ούρα.
2. Η χρόνια προστατίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά.
3. Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από την απουσία συγκεκριμένων σημείων. Τις περισσότερες φορές ανακαλύπτεται τυχαία.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η πιο κοινή μορφή είναι η μη βακτηριακή προστατίτιδα. Η βακτηριακή μορφή είναι πολύ πιο σπάνια (το πολύ 10 στις 100 περιπτώσεις). Αυτό συμβαίνει γιατί όταν προσβληθεί, τα συμπτώματα είναι πάντα έντονα, επομένως ο ασθενής συνήθως υποβάλλεται σε εξέταση και θεραπεία έγκαιρα.

Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες

Στη χρόνια προστατίτιδα, οι παροξύνσεις και οι υφέσεις συμβαίνουν εναλλάξ και οι φλεγμονώδεις διεργασίες καταστρέφουν γρήγορα τον προστάτη, επομένως προκύπτουν οι ακόλουθες επιπλοκές, οι οποίες θεωρούνται οι πιο επικίνδυνες για την ανθρώπινη ζωή:

1. Αδένωμα. Παράγεται στον προστάτη. Οι φλεγμονώδεις διεργασίες που συμβαίνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν σε εντατική κυτταρική διαίρεση. Παράλληλα, παρατηρείται υπερπλασία του αδενικού επιθηλίου στους πόρους, με αποτέλεσμα το όργανο να γίνει μεγαλύτερο. Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσεται καλοήθης υπερπλασία.
2. Καρκινική ανάπτυξη στον προστάτη. Εμφανίζεται συχνότερα μετά το αδένωμα του προστάτη. Σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης ενός ογκολογικού όγκου, η ανίχνευση του καρκίνου είναι προβληματική. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνδρες με χρόνια προστατίτιδα εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε κατάλληλες ουρολογικές εξετάσεις για την ανίχνευση του ειδικού προστατικού αντιγόνου στο αίμα.
3. Σημαντική μείωση της στύσης και περαιτέρω ανικανότητα. Αυτή είναι η πιο συχνή δυσάρεστη συνέπεια. Η ασθένεια αναπτύσσεται με μια συγκεκριμένη σειρά. Στην αρχή η στύση εξασθενεί ελαφρώς, μετά δεν εμφανίζεται πλέον τακτικά και η εκσπερμάτιση εμφανίζεται πολύ γρήγορα. Επιπλέον, η σεξουαλική επιθυμία μειώνεται και ο ασθενής αισθάνεται πόνο κατά την εκσπερμάτιση. Μετά έρχεται η ανικανότητα.
4. Αγονία. Εμφανίζεται εντός ενός έτους από τη χρόνια πορεία της προστατίτιδας. Το γεγονός είναι ότι οι χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες οδηγούν σε μείωση της ποσότητας του σπέρματος, βραδύτερη κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και καταστροφή της ουράς και του κεφαλιού τους. Η υπογονιμότητα μπορεί να διαγνωστεί με σπερμογράφημα.
5. Φυσαλιδίτιδα. Η φλεγμονή εμφανίζεται στα σπερματικά κυστίδια που περιέχουν σπέρμα.
6. Πρήξιμο του σφιγκτήρα στην ουροδόχο κύστη, στο πλαίσιο της οποίας εμφανίζεται οξεία κατακράτηση ούρων, που οδηγεί σε θάνατο.
7. Σκλήρυνση του προστάτη. Η νόσος εκδηλώνεται με την αντικατάσταση του προστάτη με συνδετικό ιστό. Αυτό σημαίνει ότι σχηματίζονται σκέλη συνδετικού ιστού που οδηγούν σε σεξουαλική δυσλειτουργία.

Περαιτέρω συνέπειες:

• σχηματισμός κύστης?
• πέτρες στον προστάτη?
• Αιμορροϊδές;
• κυστίτιδα?
• ψυχική αστάθεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Εάν ένας άνδρας διαγνωστεί με χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, πρέπει να έχει σεξουαλική επαφή μόνο με προφυλακτικό, καθώς η ασθένεια οδηγεί σε μόλυνση του συντρόφου του. Τα βακτήρια εισβάλλουν στις σάλπιγγες, το γεννητικό σύστημα και τα όργανα, προκαλώντας ασθένειες και γυναικεία υπογονιμότητα.

Ποιος γιατρός σας θεραπεύει;

Ο ουρολόγος θεραπεύει το ουρογεννητικό σύστημα ενός άνδρα. Ωστόσο, εάν έρχεστε στην κλινική για πρώτη φορά με παρόμοιο πρόβλημα, πρέπει πρώτα να επισκεφτείτε έναν θεραπευτή.

Κατά τη διενέργεια διαγνωστικών μέτρων, απαιτείται επίσης διαβούλευση με άλλους ιατρούς υψηλής εξειδίκευσης - λοιμωξιολόγο, ψυχολόγο, ανάλογα με την αιτία της νόσου.

διάγνωση

Κατά την πρώτη επίσκεψη στον ανδρολόγο, ο γιατρός λαμβάνει πρώτα ένα ιατρικό ιστορικό, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Μελέτη του ιστορικού ουρολογικών, λοιμωδών, χρόνιων και άλλων ασθενειών.
• Ερώτηση του ασθενούς σχετικά με τον τρόπο ζωής και τις κακές συνήθειες.
• Προσδιορισμός παραγόντων που συμβάλλουν στην παθολογία.
• Ερώτηση του ασθενούς σχετικά με τον τύπο, τον τύπο και τη διάρκεια των συμπτωμάτων.

Στη συνέχεια, ο γιατρός εξετάζει τον άνδρα οπτικά και απτικά και τον παραπέμπει για περαιτέρω εξέταση.

Εργαστηριακές μέθοδοι

Τι γίνεται:

1. Συλλογή εκκρινόμενων υγρών από το κανάλι της ουρήθρας. Προσδιορίζεται η παθογόνος μικροχλωρίδα, η βλέννα και τα λευκοκύτταρα.
2. PCR – απόξεση από την ουρήθρα. Εντοπίζονται παθολογικά παθογόνα.
3. Μικροσκοπική εξέταση της έκκρισης του προστάτη. Μετρώνται μακροφάγα, αμυλοειδείς και Trousseau-Lallement σώματα καθώς και λευκοκύτταρα.
4. Ανοσολογική εξέταση για τον προσδιορισμό του επιπέδου των μη ειδικών αντισωμάτων.
5. Συλλογή υγρού αίματος για τον προσδιορισμό της τιμής του PSA. Εάν διαπιστωθούν υψηλές τιμές, συνταγογραφείται και βιοψία προστάτη, η οποία αποκλείει ή επιβεβαιώνει έναν καρκινικό όγκο.

Ενόργανες μέθοδοι

Η ενόργανη διάγνωση έχει ως εξής:

1. Υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη. Συνήθως πραγματοποιείται η διορθική μέθοδος (ο αισθητήρας εισάγεται στο ορθό). Το στάδιο της νόσου και η μορφή της διευκρινίζονται με την εξέταση του μεγέθους και της ηχοδομής του προστάτη, καθώς και της πυκνότητας και της ομοιομορφίας των σπερματοδόχων κυστιδίων.
2. Μυογραφία των μυών του πυελικού εδάφους και ουροδυναμική εξέταση.Σημειώνονται νευρογενείς διαταραχές και απόφραξη εξόδου της ουροδόχου κύστης.
3. Μαγνητικός συντονισμός και αξονική τομογραφία. Εντοπίζονται παθολογικές διαταραχές των πυελικών οργάνων και καρκινικοί όγκοι. Στη συνέχεια γίνεται διαφορική διάγνωση.

Διαφορική διάγνωση

Η καθιέρωση μιας διαφορικής διάγνωσης είναι απαραίτητη γιατί επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών όπως:

• καρκίνος του προστάτη?
• Δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης νευρογενούς αιτιολογίας.
• Διαταραχές του συστήματος εξωστήρα-σφιγκτήρα.
• ψευδοδυσσυνεγρία;
• στένωση στην ουροδόχο κύστη?
• υπερτροφία του αυχένα της ουροδόχου κύστης.
• κυστίτιδα?
• αδένωμα;
• Σκλήρυνση του προστάτη και ούτω καθεξής.

Θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Η θεραπεία για χρόνια προστατίτιδα πραγματοποιείται ολοκληρωμένα - χρησιμοποιούνται φάρμακα, μασάζ, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και ασκήσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διόρθωση της ίδιας της ζωής του ασθενούς - πλήρης εγκατάλειψη κακών συνηθειών, σωστή διατροφή, ομαλοποίηση της σεξουαλικής επαφής. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται η βοήθεια ψυχοθεραπευτή και ψυχολόγου. Η μία μέθοδος θεραπείας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς την άλλη, καθώς κάθε μέθοδος συμπληρώνει την άλλη.

Ενδείξεις για νοσηλεία

Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση, αλλά ορισμένοι ασθενείς πρέπει να νοσηλεύονται - εάν εντοπιστούν σοβαρές επιπλοκές, υπάρχει προχωρημένη μορφή της νόσου και δεν επιτυγχάνεται θετικό αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Αντιβιοτικά

Για τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, χρησιμοποιούνται αντιβακτηριακά φάρμακα. Η επιλογή του φαρμάκου εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 2 έως 8 εβδομάδες. Τα αντιβιοτικά στοχεύουν στην καταστροφή του παθογόνου μικροοργανισμού και στη μείωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Χρησιμοποιούνται διαφορετικές ομάδες:

1. Ομάδα αμινοπενικιλλίνης.
2. Φάρμακα κεφαλοσπορίνης.
3. Μακρολίδες.
4. Ομάδα φθοροκινολόνης.

Άλφα αποκλειστές

Αυτή είναι μια ομάδα που μπλοκάρει τους αδρενεργικούς υποδοχείς στους ιστούς των πυελικών οργάνων, σταματώντας έτσι τους σπασμούς στην ουροδόχο κύστη, βελτιώνοντας την εκροή ούρων και διευκολύνοντας την ούρηση. Επιπλέον, η λειτουργία των μυών και του σφιγκτήρα ομαλοποιείται.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις διεργασίες στον προστάτη, γι' αυτό είναι επιτακτική η συνταγογράφηση αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών φαρμάκων. Αποσκοπούν στην ανακούφιση του πόνου και στην εξάλειψη της φλεγμονής. Επιπλέον, τα μη στεροειδή ομαλοποιούν τη διαπερατότητα των τοιχωμάτων του κυκλοφορικού συστήματος και αποκαθιστούν την κυκλοφορία του αίματος, στο πλαίσιο της μη απορρόφησης των υπαρχόντων φλεγμονωδών μεσολαβητών.

Τα προϊόντα χρησιμοποιούνται με τη μορφή πηκτωμάτων, δισκίων και ενέσεων.

Ορμονική θεραπεία

Εάν τα μη στεροειδή (μη ορμονικά) φάρμακα δεν παρουσιάζουν θετική επίδραση ή ο ασθενής έχει ορμονική ανισορροπία, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Εξαλείφουν τη φλεγμονή, διεγείρουν τη στυτική λειτουργία και την αναγέννηση των ιστών.

Αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος

Δεδομένου ότι η προστατίτιδα επιδεινώνει τη διαδικασία της μικροκυκλοφορίας στο ουρογεννητικό σύστημα, ο γιατρός συνταγογραφεί τα κατάλληλα φάρμακα. Όταν η κυκλοφορία του αίματος επανέλθει στο φυσιολογικό, ξεκινούν οι διαδικασίες αναγέννησης και ο τοπικός μεταβολισμός επιταχύνεται. Κατά συνέπεια, ο ασθενής γρήγορα απαλλάσσεται από δυσάρεστα συμπτώματα. Επιπλέον, πολλά προϊόντα ενισχύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και μειώνουν το ιξώδες του αίματος.

Άλλα φάρμακα

Για τη χρόνια προστατίτιδα, χρησιμοποιούνται επίσης άλλες ομάδες φαρμάκων:

1. Τα μυοχαλαρωτικά στοχεύουν στη χαλάρωση των μυών, στην ανακούφιση του πόνου, στην επιτάχυνση της κυκλοφορίας του αίματος και στη μείωση του τόνου των λείων μυών του γεννητικού οργάνου.
2. Οι ανοσοτροποποιητές διορθώνουν τις αλλαγές του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά συνταγογραφούνται κυρίως όταν ο ασθενής πάσχει από ανοσοανεπάρκεια.
3. Εάν εντοπιστούν πέτρες στον προστάτη, ο ασθενής θα πρέπει να λάβει φάρμακα που ρυθμίζουν το ουρικό οξύ.
4. Για να καταστραφούν οι συμφύσεις που σχηματίζονται και να επιταχυνθεί η διαδικασία δράσης των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και αντιβιοτικών, συνταγογραφούνται ενζυμικά φάρμακα.
5. Η θεραπεία με βιταμίνες και μέταλλα ενδείκνυται για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το φάρμακο επιλέγεται με βάση την ανεπάρκεια μιας συγκεκριμένης βιταμίνης ή μετάλλου.
6. Για την αποκατάσταση του μεταβολισμού στον προστάτη και την αναγέννηση του κατεστραμμένου ιστού, χρησιμοποιούνται βιορυθμιστικά πεπτίδια που λαμβάνονται από τον προστάτη των βοοειδών.
7. Εάν η ασθένεια συνοδεύεται από άγχος, κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλες ψυχικές διαταραχές, συνταγογραφούνται ηρεμιστικά ή εκλεκτικά αντικαταθλιπτικά: βάμμα βαλεριάνας, πυρετός.

λειτουργία

Για τη χρόνια προστατίτιδα σπάνια καταφεύγει η χειρουργική επέμβαση και μόνο σε περιπτώσεις που η επέμβαση είναι δικαιολογημένη και δεν ενέχει κίνδυνο επιπλοκών. Επιπλέον, υπάρχει μια σχετικά μεγάλη περίοδος αποκατάστασης μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

Σε ποιες περιπτώσεις συνταγογραφείται χειρουργική επέμβαση:

• εάν δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα μετά από πολύπλοκη συντηρητική θεραπεία.
• απόστημα προστάτη?
• διαπύηση ιστών?
• Αδυναμία ούρησης:
• καλοήθης υπερπλασία του προστάτη;
• καρκινικοί όγκοι?
• άλλες επιπλοκές.

Προστατεκτομή

Αυτή η επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του προστάτη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, των λεμφαδένων. Η ριζική προστατεκτομή σύμφωνα με τη χειρουργική μέθοδο μπορεί να είναι των εξής τύπων:

• Ρομποτικός τύπος – γίνονται αρκετές μικρές τομές στο κάτω μέρος της κοιλιάς, μετά από τις οποίες αφαιρείται ο προστάτης (οι ενέργειες ελέγχονται από ειδική ρομποτική συσκευή).
• ανοιχτού τύπου - γίνεται μια τομή στο κάτω μέρος της κοιλιάς.
• Λαπαροσκοπική – γίνεται μια μικρή τομή στην οποία εισάγονται μικροσκοπική κάμερα και όργανα.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

1. Κάθε είδους χειρουργική επέμβαση γίνεται με γενική ή τοπική αναισθησία (ραχιαία αναισθησία).
2. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 2 έως 3 ώρες.
3. Η περίοδος αποκατάστασης είναι ενάμιση μήνας.
4. Η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο είναι το πολύ τρεις ημέρες.
5. Η έναρξη της σεξουαλικής ζωής είναι σε ενάμιση έως δύο μήνες.
6. Σε πολλές περιπτώσεις τοποθετείται ουροποιητικός καθετήρας για μια εβδομάδα.
7. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες αλλά θεραπεύσιμες.

Διουρηθρική εκτομή του προστάτη

Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την κοπή του ιστού που περιβάλλει τον προστάτη για να διευκολυνθεί η ούρηση. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ενός ρεσεκτοσκόπιου που εισάγεται στην ουρήθρα. Η επέμβαση ενδείκνυται σε περίπτωση απουσίας ούρησης, καθώς και για την πρόληψη τέτοιων επιπλοκών - αιματουρία, φλεγμονώδεις διεργασίες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη, πέτρες, ακράτεια ούρων.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

• Διάρκεια της διαδικασίας - από μία ώρα έως μιάμιση ώρα.
• Παραμονή στην κλινική – 2 ημέρες.
• Φορώντας καθετήρα – 5-7 ημέρες.
• περίοδος αποκατάστασης - ενάμιση μήνας.
• Η έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας γίνεται μετά από 6 εβδομάδες.

Παροχέτευση αποστήματος

Η επέμβαση χρησιμοποιείται για αποστήματα προστάτη που εμφανίζονται ως επιπλοκή. Με αυτή την ασθένεια, μεγάλη ποσότητα πυώδους εξιδρώματος συσσωρεύεται στον προστάτη, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί από το σώμα. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, μια βελόνα παρακέντησης εισάγεται στον αδένα υπό υπερηχογραφικό έλεγχο. Η μέθοδος είναι παρόμοια με μια παρακέντηση.

Πριν από τις ενέσεις, ο ουρολόγος ψηλαφίζει τον προστάτη με τον δείκτη, εισάγοντάς τον στο άνοιγμα του ορθού. Μετά την αναρρόφηση του πύου, πραγματοποιείται αντισηπτική επεξεργασία και αποστράγγιση με ελαστικούς σωλήνες. Εάν ο ασθενής έχει εκτεταμένο απόστημα, το πυώδες υγρό αντλείται μέσω της περινεϊκής προσπέλασης, δηλαδή μέσω του ορθού.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

• Η διάρκεια της διαδικασίας είναι μιάμιση ώρα.
• ο μέγιστος χρόνος που δαπανάται στην κοιλότητα αποστράγγισης είναι 72 ώρες.
• Χρόνος αποκατάστασης - ένας μήνας.

Χειρουργική με λέιζερ

Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια καινοτόμος και πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνική καθώς η επέμβαση θεωρείται χαμηλού τραυματισμού, ασφαλής και με ελάχιστο χρόνο αποθεραπείας. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης τοποθετείται όργανο λέιζερ στον ουρηθρικό σωλήνα, η δέσμη του οποίου αφαιρεί τον περίσσιο ιστό. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει περικοπή.

Η αφαίρεση γίνεται με δύο τρόπους: αφαίρεση (καίγεται ο περίσσιος ιστός) και εκπυρήνωση (ο ιστός κόβεται). Ανάλογα με τον τύπο της αφαίρεσης, η επέμβαση με λέιζερ χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους:

1. Φωτοεκλεκτική εξάτμιση – το λέιζερ εξατμίζει τον ιστό.
2. Αφαίρεση με λέιζερ Holmium – η διαδικασία είναι ίδια με την προηγούμενη, αλλά χρησιμοποιείται λέιζερ holmium.
3. Εκπυρήνωση με λέιζερ Holmium – Ο ιστός του προστάτη συνθλίβεται με ένα μεμβρανώ και στη συνέχεια αφαιρείται.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

• ελάχιστος αριθμός αντενδείξεων.
• απουσία παρενεργειών (αιμορραγία κ.λπ.).
• Μπορείτε να πάτε σπίτι αμέσως μετά την επέμβαση.
• Η διάρκεια χρήσης ενός ουροποιητικού καθετήρα είναι 24 ώρες.
• Περίοδος ανάρρωσης - μέγιστο 7 ημέρες.
• Το μόνο αρνητικό είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά του καρκίνου.

Ποιες συνέπειες μπορεί να προκύψουν μετά από οποιοδήποτε είδος χειρουργικής επέμβασης:

• αιμορραγία;
• προσωρινά προβλήματα με την ούρηση.
• Μόλυνση;
• ακράτεια ούρων?
• αντίστροφη εκσπερμάτιση (όταν το σπέρμα εισέρχεται στην κύστη).
• πρήξιμο του ιστού?
• εξασθένηση της στύσης?
• βουβωνοκήλη?
• Βράχυνση του πέους (μόνο εάν αφαιρεθεί μέρος του καναλιού της ουρήθρας).

Για την αποφυγή επιπλοκών, πρέπει να ακολουθείτε αυστηρά όλες τις συστάσεις του χειρουργού κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης. Δεν μπορείτε να περιποιηθείτε τον εαυτό σας.

Φυσιοθεραπεία

Χάρη στις φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, το επίπεδο της φλεγμονής μειώνεται, ο πόνος ανακουφίζεται, το οίδημα των ιστών εξαλείφεται και η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων αυξάνεται. Τι χρησιμοποιείται:

• φωνοφόρηση;
• ηλεκτροφόρηση;
• θεραπεία λέιζερ?
• Διορθική υπερθερμία μικροκυμάτων.

μασάζ

Το μασάζ είναι μια από τις υποχρεωτικές διαδικασίες στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας. Συνιστάται να κάνετε το μασάζ από ειδικό. Αν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, μπορεί να γίνει στο σπίτι (οι κινήσεις μασάζ όμως θα πρέπει να γίνονται από άλλο άτομο, αφού ο ασθενής είναι σε χαλαρή κατάσταση).

Αντενδείξεις για μασάζ:

• υπερπλαστικές αλλαγές στον προστάτη.
• η παρουσία λίθων στο όργανο.
• φλεβική στασιμότητα?
• Σχηματισμός κύστεων και άλλων όγκων.

Πρόοδος της διαδικασίας:

1. Ο άνδρας θα πρέπει να αποκαλύψει το κάτω μέρος του σώματός του και να πάρει μια ξαπλωμένη θέση - στο πλάι, με τα γόνατά του τραβηγμένα προς την περιοχή της κοιλιάς.
2. Υπάρχει μια άλλη στάση - γόνατο-αγκώνας.
3. Το άτομο που κάνει το μασάζ πρέπει να πλένει καλά τα χέρια του, να φορά ιατρικά γάντια και να λιπαίνει τον δείκτη με βαζελίνη ή άλλο μαλακτικό.
4. Ο μασέρ εισάγει ένα δάχτυλο στον πρωκτό (ο άνδρας είναι χαλαρός).
5. Κάντε μασάζ στον προστάτη με απαλές κινήσεις χαϊδεύοντας.
6. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 2-5 λεπτά.

Εάν ένας άνδρας ζει μόνος του και δεν μπορεί να επισκεφτεί έναν θεραπευτή μασάζ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικοί ουρολογικοί μασάζ. Ο θεράπων ουρολόγος θα σας βοηθήσει να επιλέξετε το μοντέλο που είναι καλύτερο για εσάς.

Διαιτοθεραπεία

Ένας ασθενής με προστατίτιδα πρέπει να ακολουθεί ειδική δίαιτα για να αποτρέψει το σχηματισμό πλακών χοληστερόλης, τη δυσκοιλιότητα και τον αυξημένο σχηματισμό αερίων. Τα πιάτα πρέπει να είναι στον ατμό ή βραστά. Το ψήσιμο επιτρέπεται, αλλά χωρίς λάδι.

Εξουσιοδοτημένα προϊόντα:

• Θαλασσινά;
• σπόροι κολοκύθας?
• φρούτα και λαχανικά που δεν προκαλούν αέρια.
• Χυλός;
• γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση·
• αποξηραμένα φρούτα?
• άπαχο κρέας και ψάρι.

Απαγορευμένα προϊόντα:

• οποιαδήποτε φασόλια?
• λάχανο;
• Ανθρακούχα ποτά?
• Αλκοόλ;
• πικάντικα και αλμυρά πιάτα.
• ισχυρό τσάι και καφέ?
• Αρτοσκευάσματα με μαγιά.

Λαϊκές θεραπείες

Οι συνταγές παραδοσιακής ιατρικής χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε συνεννόηση με τον ανδρολόγο, καθώς πολλές από αυτές μπορεί να έχουν αντενδείξεις.

Συνταγές:

1. Τρώτε περίπου 30-40 σπόρους κολοκύθας καθημερινά, κατά προτίμηση με άδειο στομάχι.
2. Μπορείτε να πιείτε κομπόστα αχλαδιών, αλλά μόνο χωρίς προσθήκη ζάχαρης.
3. Κάντε ένα θεραπευτικό μπάνιο τρεις φορές την εβδομάδα. Για να το κάνετε αυτό, φτιάξτε ένα αφέψημα από βότανα σε ίσα μέρη: χαμομήλι, φασκόμηλο, πευκοβελόνες, καλέντουλα. Παρασκευάστε σύμφωνα με το τυπικό σχήμα (για ένα ποτήρι νερό - 2 κουταλιές της σούπας μείγμα). Ρίξτε στη μπανιέρα, προσθέστε θαλασσινό αλάτι σε ελεύθερη αναλογία και κάντε ένα καθιστικό μπάνιο για 15 λεπτά. Η θερμοκρασία του νερού δεν είναι μεγαλύτερη από 40 μοίρες.
4. Χρησιμοποιήστε μαϊντανό - προσθέστε τον στη σαλάτα, στύψτε το χυμό και πιείτε. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί το τμήμα του σπόρου.
5. Φτιάξτε τα δικά σας πρωκτικά υπόθετα. Για να το κάνετε αυτό, συνδυάστε πρόπολη με βούτυρο και σκόνη κακάο σε ίσες αναλογίες. Σχηματίστε με τα χέρια σας ένα σχήμα κεριού, τυλίξτε κάθε υπόθετο σε πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο. Χορηγήστε 1 υπόθετο κάθε βράδυ πριν τον ύπνο για 30 ημέρες.

πρόβλεψη

Αν μιλάμε για την πρόγνωση, εξαρτάται άμεσα από πολλές περιστάσεις - τον βαθμό παραμέλησης, τη μορφή της νόσου, την επάρκεια της θεραπείας, τη συμπεριφορά του ίδιου του ασθενούς. Εάν παρατηρήσετε την ανάπτυξη μιας χρόνιας μορφής και πραγματοποιήσετε τη θεραπεία εγκαίρως και σωστά, η πρόγνωση είναι αρκετά ευνοϊκή.

Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις υπάρχει πλήρης θεραπεία της νόσου, αλλά είναι δυνατό να επιτευχθεί σταθερή ύφεση στην οποία δεν εμφανίζονται συμπτώματα.

Σε όλη του τη ζωή, ο ασθενής πρέπει να τηρεί αυστηρά τα προληπτικά μέτρα, να υποβάλλεται σε τακτικές εξετάσεις και να παίρνει φάρμακα.

Μέτρα πρόληψης

Ακολουθήστε απλούς κανόνες για να αποτρέψετε την ανάπτυξη χρόνιας προστατίτιδας και την έξαρσή της κατά την ύφεση:

• επικοινωνήστε έγκαιρα με έναν ουρολόγο.
• οδηγήστε έναν υγιεινό και ενεργό τρόπο ζωής (απαλλαγείτε από κακές συνήθειες, ασκηθείτε μέτρια).
• τρώτε σωστά?
• Το σεξ πρέπει να είναι τακτικό – τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα.
• παρακολουθεί την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Μην κρυώνεις πολύ.
• εξαιρέσει το περιστασιακό σεξ.
• Εκπαιδεύστε τους μύες του ουρογεννητικού συστήματος - κάντε ειδικές ασκήσεις.

Εάν πάσχετε από χρόνια προστατίτιδα, μην ανησυχείτε γιατί δεν πρόκειται για θανατική ποινή. Με τη σωστή θεραπευτική προσέγγιση και τις τακτικές επισκέψεις στον ανδρολόγο, μπορείτε να ζήσετε μια ενεργή σεξουαλική ζωή χωρίς να αντιμετωπίσετε δυσάρεστα συμπτώματα.